آمریکا خوش بگذرد، برادر! - وبلاگ ستاره

به گزارش وبلاگ ستاره، سجاد فیروزی در روزنامه شرق نوشت: احسان حدادی، سرشناس ترین چهره دوومیدانی ایران است؛ البته دیگر باید درباره است با وسواس بیشتری صحبت کرد و رفته رفته شاید بتوان گفت سرشناس ترین چهره دوومیدانی ایران بود. او در طول سال های زیادی که در رشته پرتاب دیسک فعالیت می نماید، افتخارات متعددی به دست آورده است. گل سرسبد آن ها مدال نقره بازی های المپیک 2012 لندن است؛ یک مدال تاریخی که نام حدادی را در ورزش ایران جاودانه نموده است. به غیر از آن مدال که مسئولان وقت کمیته المپیک خیلی به آن بالیده و به احسان توجه ویژ ه ای نشان دادند، او چهار مدال طلای بازی های آسیایی را هم دارد تا نشان دهد سطح توانایی هایش بیش از اینهاست.

با وجود چنین عملکردی، احسان دیگر آن ستاره سابق نیست. حداقل آن ستاره ای نیست که استحقاق این را داشته باشد که همه هزینه ها برایش صرف گردد. او کم حاشیه نداشته و هر بار که حواشی اش صدای مخالفان را درآورده، با حمایت مسئولان رده بالای ورزش، جان سالم به در برده و دوباره به تمرینات برگشته است. شایعات درباره هزینه های سرسام آوری که فدراسیون دوومیدانی از یک سو و کمیته ملی المپیک از سوی دیگر برای او انجام داده، به قدری زیاد است که هنوز هم بسیاری، او را گران ترین ورزشکار ایران می نامند.

حدادی روزگاری خودش را چهره ای خاص می دانست و خرج هایی را که برایش می شد، بحق توصیف می کرد؛ اما حالا ماه ها و شاید سال های زیادی از آن روزگار می گذرد. او که در پرتاب دیسک، روزی توانست خودش را به دنیا معرفی کند، اکنون رکوردهایش به قدری معمولی است که منتقدان را بر آن داشته تا بگویند یک ورزشکار معمولی است و ارزش هزینه بیشتر را ندارد. اما موافقان اندکش هنوز هم به بهانه های ریزودرشت، به او اهمیت داده و خواسته های غالبا نامتعارفش از هزینه گرفته تا سفر های آن چنانی را متقبل می شوند. این عده افراد معینی هستند؛ تعدادی در فدراسیون دوومیدانی و مسئولان کمیته ملی المپیک. هر دو جبهه به امید اینکه احسان مدال بگیرد و مدال او را در رزومه کاری شان بگنجانند، تن به خواسته اش می دهند. با این حال نگاهی به پرتاب های اخیر احسان حدادی نشان می دهد نه تن ها شانسی برای المپیک و رقابت های دنیای ندارد؛ بلکه شاید به سختی به طلای بازی های آسیایی پیش رو هم برسد.

این مقدمه عنوان شد تا به بحث داغ این روز ها درباره احسان حدادی برسیم. دارنده مدال نقره بازی های المپیک لندن که سا ل هاست نان همان مدال را می خورد، به تازگی پایش را در یک کفش نموده که برای برگزاری اردو و شاید مسابقه به آمریکا برود. تا اینجا مسئله ای در میان نیست؛ ولی مسئله اینجاست که خواسته هزینه های سرسام آور سفر به آمریکایش را فدراسیون و احتمالا مسئولان کمیته ملی المپیک بدهند. احسان که می خواهد پنجمین طلای متوالی اش را در بازی های آسیایی بگیرد، حتی با ضعیف ترین عملکرد این روزهایش هم شانس رسیدن به مدال در رقابت های آسیایی را دارد؛ چون در این عرصه رقیبی ندارد. اما پرسش اینجاست که آیا اعزام یک ورزشکار به آمریکا، برای آمادگی در بازی های آسیایی امری واجب است؟ فدراسیون دوومیدانی به این پرسش با ابهامات عجیب و غریبی پاسخ می دهد؛ ولی نکته، اصرار حدادی برای سفر به آمریکاست. بهانه اش هم مربی مسن آمریکایی است و می گوید یکی، دو تا مشکل تکنیکی دارد که باید برطرفش کند. هرچند همچنان همان مسئله پابرجاست که برای مدال بازی های آسیایی و رقبایی که او دارد، تمرین در کیش هم کفایت می نماید و نیازی به آمریکا نیست.

حدادی، ولی اصولا رفتن به آمریکا را دوست دارد؛ او پیش از بازی های المپیک توکیو هم بیش از سه ماه به آمریکا رفت تا تمرین کند و با آمادگی بالا یک بار دیگر شانسش برای رسیدن به مدال در این عرصه را بیازماید. قبل از سفر به آمریکا در اظهارنظری بحث برانگیز گفته بود: شرایطم از نظر آماده سازی و روحی کاملا شبیه المپیک لندن است که به همین علت خیلی به کسب مدال در توکیو امیدوارم. حضور سه ماهه اش در آمریکا پیش از بازی های المپیک دستاوردی که نداشت هیچ، بلکه ضعیف ترین نتیجه ممکن را هم برای او به همراه داشت. حدادی در توکیو در انتها با ثبت رکورد 58 متر و 98 سانتی متر در رده چهاردهم گروه خود نهاده شد و حذف شد. در بین همه پرتاب کننده های المپیک هم در مجموع در رده آخر و بیست و ششم نهاده شد. او که مصدومیت را علت چنین عملکرد ضعیفی توصیف نموده بود، بعد از ثبت آن نتایج گفت به احترام المپیک در این بازی ها شرکت نموده است!

داستان مصدومیت احسان حدادی و هزینه های دلاری هم برایش حاشیه کمی در پی نداشت. او ابتدا مصدومیت خارپاشنه را پیش کشید و درخواست کرد برای جراحی خارپاشنه اش به آلمان سفر کند! در شرایطی که خارپاشنه عملی ساده و کم هزینه در ایران است و رقمی نزدیک به پنج تا 10 میلیون تومان هزینه دارد، حدادی با حمایت مسئولان ورزش و خیال خام آن ها مبنی بر اینکه شاید حدادی واقعا مدالی در المپیک بگیرد، به همین سادگی و برای جراحی خارپاشنه راهی آلمان شد. آن موقع عنوان شد که قریب به هشت هزار یورو هزینه درمان و هتلینگ او شده است. نکته جنجالی دیگر درباره همان داستان خارپاشنه، سفر 56 روزه به آلمان بود! فدراسیون حضور طولانی مدت او را تأخیر در عمل جراحی خارپاشنه مطرح کرد و کسی هم نپرسید هزینه حضور طولانی مدت او در آلمان چگونه پرداخت شد. بعد از خارپاشنه هم اتفاق درخور دیگری افتاد؛ این بار عنوان شد به علت جراحی خارپاشنه، مجبور شده کفش مخصوصی بپوشد و همان کفش ها موجب شده تا دیسک کمرش عود کند. احسان هم همان مصدومیت را بهانه کرد تا نتیجه ضعیفش در المپیک را توجیه کند.

آمریکا خوش بگذرد، برادر!

بعد از سپری شدن آن همه ماجرا، احسان حدادی حالا یک بار دیگر پایش را در یک کفش نموده تا به آمریکا برود؛ درست در همان بازه زمانی دفعه پیش و قبل از یک تورنمنت مهم. این بار، اما مسئله چندین ابهام دارد؛ اول اینکه فدراسیون دوومیدانی اعلام نموده اردوی برون مرزی نخواهد داشت و به کسی مجوز نمی دهد. از طرفی عنوان شده اگر کسی می خواهد به سفر برود هزینه ها پای خودش و اسپانسرش. مسئله، اما به اینجا ختم نمی گردد؛ چون مسئولان فدراسیون دوومیدانی هم در منگنه ای نهاده شده اند که نمی دانند باید بگویند در جریان سفر حدادی به آمریکا هستند یا خیر! هاشم صیامی، رئیس فدراسیون دو و میدانی، در این زمینه می گوید: ما در روز اول شروع اردو ها گفتیم با توجه به شرایط خاص کشور برای همه ورزشکاران اردوی برون مرزی نداریم و همه اردو ها در داخل کشور برگزار می گردد. هرکس هم میخواهد به اردوی خارجی برود، باید با هزینه شخصی یا اسپانسرش باشد. برنامه ما این است که بعد از مسابقات قهرمانی کشور شرایط ورزشکاران را ارزیابی کنیم و آن هایی که صلاحیت حضور در مسابقات بین المللی را داشته باشند، با تأیید کمیته فنی اعزام شوند. برای احسان حدادی هم به همین شکل است. او برنامه سفر به آمریکا را دارد و بعد از مسابقه شروع فصل قهرمانی کشور در خرم آباد کمیته تخصصی پرتاب ها موضوع را آنالیز می نماید. او در آمریکا اردویی ندارد و فقط برای مسابقه برنامه دارد. برخلاف اظهارنظر رئیس فدراسیون، احسان حدادی می گوید رئیس فدراسیون اتفاقا در جریان این اردوی آمریکاست؛ چون از سال قبل برنامه آن را تحویل داده است. قرار است برای انجام سه مسابقه به آمریکا بروم و رئیس و دبیر فدراسیون از زمستان سال گذشته در جریان برنامه هایم بوده اند. من برنامه ها را به آن ها داده ام. من تمام برنامه هایم را با رئیس فدراسیون هماهنگ می کنم.

حالا که احسان قصد سفر نموده و اتفاقا دوباره آمریکا را در نظر گرفته، شرایط کمی تغییر نموده و این بار اردو جایش را به مسابقه داده است. حالا فدراسیون دوومیدانی می گوید اردویی در کار نیست و احسان قرار است برای مسابقه به آمریکا برود. خود حدادی هم گفته برای چند مسابقه به مدت دو هفته قرار است به آمریکا برود. ابهام ماجرا این است که عنوان شده اگر او به رقابت دعوت شده، پس هزینه ها پای مسئولان برگزارکننده مسابقات است و فدراسیون نباید پولی دهد؛ ولی مسئله اینجاست که دعوت نامه ای برای احسان حدادی نیامده است. علی رضایی، دبیر فدراسیون دوومیدانی، در این زمینه به ایسنا می گوید: آقای حدادی قرار نیست هیچ اردویی در آمریکا داشته باشد. قبلا هم اعلام نموده ایم هر ورزشکاری حتی اگر بخواهد با هزینه شخصی به اردوی برون مرزی برود، باید این موضوع در کمیته تخصصی فدراسیون آنالیز گردد و بعد از تأیید به شورای برون مرزی می رود. از طرفی اگر فدراسیون هم بخواهد هزینه ای بدهد، به مقدار هزینه اردو های داخلی پرداخت می کنیم. قرار است برای احسان حدادی دعوت نامه ارسال گردد که در دو مسابقه سطح بالا شرکت کند. در این صورت هیچ هزینه ای از طرف فدراسیون پرداخت نمی گردد؛ چون بر اساس دعوت نامه هزینه های ورزشکار در یک بازه زمانی معین برعهده برگزار کننده مسابقه است. البته هنوز دعوت نامه ای نیامده و اگر ارسال نگردد، حدادی شرکت نمی نماید.

با تمام این فعل و انفعالات تصورش سخت است که حدادی به آمریکا فرستاده نگردد؛ برای پرتابگری که برای درمان خارپاشنه اش با هزینه دلاری و سفر 56 روزه به آلمان موافقت شده، سفر دوهفته ای به آمریکا، با همه نقدها موجود، نمی تواند نگرانی خاصی برای مسئولان رده بالای ورزش ایران به بار بیاورد؛ به ویژه اینکه کسب مدال در بازی های آسیایی برای مسئولان فعلی کمیته ملی المپیک که از پیش وعده های رنگارنگی داده اند، از اهمیت خاصی برخوردار است. احسان مثل همواره می تواند از این اهمیت نهایت استفاده را ببرد و دوباره سری به آمریکا، کشوری که علاقه خاصی به تمرین کردن در آنجا دارد، بزند!