روایت محسن کیایی از سانسور های سریال هم گناه - وبلاگ ستاره

به گزارش وبلاگ ستاره، محسن کیایی نویسنده و بازیگر سریال هم گناه درباره تجربه نگارش و ایفای نقش در این سریال که در شبکه نمایش خانگی در حال پخش است توضیحاتی را ارائه کرد.

به گزارش مهر، محسن کیایی نویسنده فیلمنامه و بازیگر سریال خانگی هم گناه درباره اینکه در آینده نزدیک قرار است در تلویزیون هم سریالی بازی کند یا خیر؟ اظهار داشت: گاهی سریال هایی پیشنهاد می شود، اما متن خوبی نداشته و پیشنهاد ها از لحاظ فیلمنامه به گونه ای نبوده است که مرا راضی کند و بخواهم در آن ها بازی کنم.

وی درباره اینکه حضور پررنگ ترش در سال های اخیر در سینما چقدر مانع پذیرفتن این پیشنهاد ها بوده است، اظهار داشت: برای من مدیوم سینما و تلویزیون فرقی ندارد و اگر نقش خوبی باشد در آن حضور پیدا می کنم مثل سریال پرده نشین ساخته بهروز شعیبی که چند سال پیش در آن بازی کردم.

اجرایم در تلویزیون شایعه است

کیایی همچنین در پاسخ به اینکه چندین بار مطرح شده که قرار است اجرای تاک شویی را در تلویزیون بر عهده داشته باشد اظهار داشت: این خبر شایعه است و فعلاً قصد اجرا ندارم.

وی با اشاره به سریال هم گناه که این روز ها در حال پخش در شبکه نمایش خانگی است و قصه و ساختار آنکه کیفیت بهتری نسبت به آثار این مدیوم دارد مطرح نمود: هرکسی به دنبال این است که کار خوب بسازد چه دوستانی که کار می سازند و خوب از آب در نمی آید و چه ما که کار ساخته ایم و برخی معتقدند که خوب از آب درآمده، همه در تلاشیم خروجی کار خوب باشد. با این حال به نظر خودم ما خیلی برای این خروجی تلاش کردیم، چون واقعاً برای فیلمنامه، قصه و انتخاب بازیگر زمان گذاشتیم.

قرار نبود نقش آرمان را بازی کنم

بازیگر بارکد درباره نقشی که در سریال هم گناه دارد نیز گفت: من قرار نبود نقش آرمان را بازی کنم. خودم دوست داشتم نقش پیمان با بازی پدرام شریفی را بازی کنم چراکه از نظر بازیگری این نقش برای خود من چالش بود، ولی اینجا مصطفی (کیایی) ترجیح داد که من ایفاگر شخصیت آرمان باشم در حالی که من طراحی این شخصیت را برای خودم ننوشته بودم.

بازیگر سریال پرده نشین در ادامه درباره اینکه چرا هر یک از خانواده ها در قصه دچار مشکل ارتباط و حتی اکثراً درگیر جدایی هستند، پاسخ داد: این تاثیری است که اجتماع روی خانواده ها گذاشته است. در ظاهر و از بیرون که به خانواده صبوری نگاه می کنید پوسته ای دارد که وقتی داخلش می شوید متفاوت است و آدم ها از هم دور شده اند و ما خواستیم این را نشان دهیم.

وی در خاتمه درباره ممیزی هایی که در فرآیند نظارت بر فیلمنامه و یا پس از آن داشته اند اظهار داشت: بیشترین ممیزی ما در موقعیت هایی بود که شوخی هایی بین دو نقش آرمان و سامان یعنی من و حسین امیدی شکل گرفت و این شیطنت ها و شوخی ها ممیزی شد.