دیابت و افزایش وزن با غذاخوردن های آخرشب - وبلاگ ستاره

به گزارش وبلاگ ستاره، دانشمندان پی برده اند که چرا اختلال در چرخه خواب و آخر شب غذا خوردن به دیابت و افزایش وزن می انجامد، پیشرفتی که برای رژیم غذایی و کاهش خواب اهمیت گسترده ای دارد.

مطابق گزارش سازمان بهداشت دنیای (WHO)، نزدیک به یک دهم جمعیت دنیا مبتلا به دیابت اند و بیماری های مزمن علت مستقیم مرگ 1.5 میلیون نفر در سال 2019 بوده است.

در گزارش دبلیواچ او بعلاوه به این نکته اشاره شده است که حدود دو میلیارد بزرگسال در سرتاسر دنیا اضافه وزن دارند و بیش از 650 میلیون نفر از آن ها تحت تاثیر چاقی قرار دارند.

پژوهشگران، ازجمله پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده آمریکا می گویند درحالی که مطالعه ها نشان داده است که پرخوری به تغییرات در بافت چربی و اختلال در ساعت بیولوژیک بدن ربط دارد، ارتباط دقیق میان زمان غذا خوردن، خواب و چاقی هنوز به درستی شناخته نشده است.

چلسی هپلر، یکی از نویسندگان این مطالعه در بیانیه ای گفت: زمان غذا خوردن در سلامت سوخت وساز بدن ازنظر اندازه جذب بافت چربی نقش زیادی دارد، اما هنوز از اندازه آن مطلع نیستیم.

مطالعه ای تازه که پیش تر در ماه جاری در نشریه ساینس (Science) منتشر شد، نشان داد که آزاد شدن انرژی بعد از هضم، سازوکاری مولکولی است که به وسیله آن ساعت بیولوژیک بدن - ضرباهنگ شبانه روزی- روی افزایش وزن تاثیر می گذارد.

دانشمندان طبق همین مطالعه می گویند روز برترین زمانی است که بدن با حداکثر توان، انرژی را به شکل گرما دفع می نماید.

به گفته پژوهشگران این یافته ها اهمیت گسترده ای دارد، از رژیم غذایی گرفته تا کم خوابی و همین طور نحوه تغذیه بیمارانی که مدت ها در بیمارستان بستری اند و به یاری تغذیه ای طولانی مدت احتیاج دارند.

جوزف تی باس، نویسنده ارشد این پژوهش در بیانیه ای گفت: در حیواناتی که تحت رژیم غذایی کافه تریایی سبک غربی - چربی بالا، کربوهیدرات بالا - قرار می گیرند، این ساعت به هم می ریزد.

دکتر باس شرح داد: این ساعت به زمان غذا خوردن فرد حساس است، به ویژه در زمینه بافت چربی و این حساسیت با رژیم های پرچرب از بین می رود. ما هنوز علتش را نمی دانیم، اما این را می دانیم وقتی حیوانات موقعی که باید بخوابند به بیشتر خوردن روی می آورند، چاق می شوند. این پژوهش علت اهمیت این مسئله را نشان می دهد.

دانشمندان در این پژوهش به موش ها رژیم غذایی پرچرب دادند، هم به طور خاص در دوره غیرفعال (روشن) و هم در دوره فعال (تاریک).

آن ها پی بردند موش هایی که در ساعت های روشن غذا خوردند نسبت به موش هایی که در ساعت های تاریک غذا خوردند اضافه وزن بیشتری داشتند.

پژوهشگران عوامل دیگری، ازجمله دما را نیز کنترل کردند و آن را روی 30 درجه گذاشتند که در آن موش ها مصرف انرژی بسیار پایینی دارند.

دکتر هپلر گفت: ما فکر می کردیم شاید جایی که موش ها انرژی بیشتری را صرف غذا خوردن در زمان های خاص می نمایند، مولفه ای از تعادل انرژی وجود داشته باشد. به همین علت است که می توانند در ساعت های مختلف روز اندازه یکسانی غذا بخورند و سالم تر باشند چون در دوره های فعال غذا می خورند، نه زمانی که باید بخوابند.

در پی این آزمایش، دانشمندان سوخت وساز بافت چربی در موش ها را تجزیه وتحلیل کردند تا دریابند آیا همان اثر مصرف انرژی در این اندام رخ می دهد یا خیر.

آن ها دریافتند موش هایی که ازنظر ژنتیکی گرمازایی - یا توان انتشار گرما به وسیله سلول های چربی - در آن ها افزایش یافته بود، جلوی افزایش وزنشان گرفته شد و سالم تر بودند.

پژوهشگران در این مطالعه نوشتند: موش هایی که در مرحله فعال چرخه روزانه شان (که برای موش شب است) اچ اف دی HFD دریافت کردند، انرژی بیشتری مصرف کردند که ناشی از متابولیسم غذایی برای فراوری گرما بود.

دانشمندان این را نیز دریافتند که مولکول کراتین ممکن است در پس این سازوکار زیربنایی انتشار گرما باشد.

به باور پژوهشگران این یافته های تازه به مراقبت از بیمارانی که طولانی مدت بستری اند یاری می نماید، به ویژه در مواردی که بیمار لوله تغذیه ای معده ای دارد.

در مطالعه های قبلی اندازه دیابت و چاقی در این بیماران که معمولا شب در خواب تغذیه می شوند، بالا بوده است.

بر اساس این نتایج تازه، دانشمندان گمان می نمایند این امر ممکن است به این علت باشد که آن ها موقع خواب شبانه کمترین اندازه انرژی را آزاد می نمایند.

پژوهشگران در این مطالعه نوشتند: این نتایج به شرح فواید تغذیه با محدودیت زمانی و اینکه چگونه اختلال [در ضرباهنگ] شبانه روزی به اختلال سوخت وساز می انجامد یاری می نماید.